เปิดโทรทัศน์ครับ

ตั้งใจว่าจะไปสังเกตการณ์ แล้วก็ไม่ผิดหวังจริงๆกับสิ่งที่ได้พบเห็น

ก่อนเข้าบริเวณม็อบ จะมีไอแก็สน้ำตาโชยมาเป็นระยะ แล้วก็จะแสบตา เราเห็นกลุ่มคนช่วยกันลำเลียงน้ำ และช่วยเจ้าหน้าที่ลำเลียงคนเจ็บ อยู่หน้า รพ. บางโพ

พอไปถึงบริเวณม็อบ เราเจอ เด็ก และ เยาวชน ประมาณ มอ ต้น นะครับ ตัวเล็กนิดเดียวจริงๆ ช่วยกันประสานงานสารพัดอย่าง ทั้งจัดการจราจร ทั้งจัดกองพยาบาล ประสานงานกับกู้ภัย ประสานรถขนส่ง ลำเลียงเสบียง น้ำ เสื้อกันฝน ตั้งจุดแจกจ่ายให้ทุกคนที่อยากเดินเข้าไปแนวหน้า

ระหว่างนั้น หน่วยพยาบาล ก็ลำเลียงผู้บาดเจ็บออกมาจากแถวหน้า เจ็บน้อยก็พยุงเดินกันออกมา เจ็บมากก็มีรถพยาบาลวิ่งเข้าไปรับในจุดที่เข้าไปได้ใกล้ที่สุด

มีการเขียนป้ายบอกแผนที่คร่าวๆว่าฝ่ายไหนอยู่ตรงไหน ตรงไหนคือจุดแวะพักหายใจ ตรงไหนคือจุดล้างหน้า ตรงไหนไปต่อได้ ตรงไหนอย่าไป

มีป้ายเขียนรณรงค์ให้คนอย่าแบกน้ำไปแจกกันมั่วๆ แต่ให้ตั้งแถวลำเลียงน้ำส่งต่อกันเข้าไปจะเร็วกว่า เราเลยเห็นภาพคนยืนต่อแถวคอยรับส่งน้ำกันเป็นแถวยาวอย่างเป็นระเบียบ

ยิ่งใหญ่มาก นี่คือ กองทัพสมัยใหม่ กองทัพแห่งภารดรภาพของเยาวชนของเรา

เจอเด็กเถียงกับการ์ดแก่ๆ ออกคำสั่งโง่ๆ เจอเด้กด่าสวน แล้วสะใจมาก

 

.

เชิญครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้

ถ้ามีเวลาว่าง

ไปม๊อบครับ

ไปดูเยาวชนของเราทำงาน

แล้วจะประทับใจ

.

ทั้งหมดที่เห็น เป็นเรื่องของมดงานที่ต่างคนต่างทำในสิ่งที่ตัวเองทำได้ แล้วยังประสานให้ทำกันออกมาได้อย่างเป็นระบบระเบียบ ดีมากๆๆๆ อย่างเหลือเชื่อ และมันเกิดขึ้นในสภาวะ ที่อันตราย อันตรายมาก แต่ทุกคนก็ทำด้วยใจแท้ๆ